A Walk To Remember...

Grabe sobrang may hang over pa ako sa pagbabasa ng A Walk To Remember.. sobrang ganda!! Sana dati ko pa xa nabasa, bago ko pa napanood yung movie..

Nung binasa ko yung mga comment tungkol sa book, hindi ako gaano nawala dun sa isang comment na maiiyak talaga ang mga magbabasa nito. Sabi ko, hindi naman ako ganun ka-emotional sa mga kwento ng binabasa kong book.

At ayun nga, basa lang ako ng basa.. Kahit nakatayo sa MRT, kahit siksikan, walang makakapigil sa akin. Last Saturday, sobrang na-addict ako sa pagbabasa nito.. Sabi ko hanggang 12 AM lang ako, then nung 12 hindi pa tapos yung isang chapter, sabi ko tatapusin ko lang, nung natapos ko na, alanganin sa time, mga 12:17, sabi ko hanggang 1230 lang. Pagdating ng 12:30 hindi pa tapos yung isang chapter, so tuloy pa rin.. Hanggang umabot ako ng almost 3AM..

Nung malapit na ako matapos, napansin ko nlang na parang may luhang tumutulo sa aking mga mata. Shocks, totoo nga, maiiyak ka nga talaga!! Sabi ko nalang sa sarili ko, buti nalang nabasa ko yung mga part na yun, nasa bahay lang ako! Kesa yung nasa labas ako, kunyari sa MRT, baka magtinginan yung mga tao kng bakit ako umiiyak.. hhahaha =))

Grabe sobrang ganda tlaga. It was a love story of Landon Carter and Jamie Sullivan. Sobrang true love talaga yung naramdaman nilang dalawa.. Love that will conquer all.. AGAPE.